wstecz Sześć artystek to tegoroczne maturzystki z 2 SLO im. Pawła Jasienicy w Warszawie. Mimo młodego wieku prezentują one niezwykle dojrzałe podejście do sztuki. Stawiają odważne pytania, w swych wypowiedziach artystycznych posługują się bardzo różnorodnymi technikami.
Każda z nich stworzyła odrębny projekt opatrzony tekstem wyjaśniającym zamysł stojący za pracami.
Nina Awdziewicz w swym projekcie „Heavenly bodies”, zainspirowana filmem o tym samym tytule, stara się uchwycić istotę estetyki sztuki chrześcijańskiej i wyrazić ją poprzez niestandardowe metody. Świetlistość witrażu stara się zastąpić kolażem, szuka piękna w ludowych monidłach, stosuje tkaninę i asamblaż.
Nina Daubek w swoim „Body comfort” rozważa temat świadomości i czucia ciała, naszego komfortu wewnętrznego i zewnętrznego. Artystka stosując szerokie spektrum metod twórczych, od klasycznej akwareli i pasteli po niestandardową płaskorzeźbę i rzeźbę z pianki, gąbek czy papieru, stara się skłonić widza do refleksji na temat cielesności.
Nina Kaczkowska rozważa temat „Growth” – wzrostu we wszystkich jego aspektach. Poprzez instalacje, akwarele i tkaninę próbuje uchwycić czym jest wzrastanie, zarówno to fizyczne, będące procesem biologicznym, to będące efektem upływu czasu, jak i to duchowe, którego doświadczamy dzięki istotnym przeżyciom.
Iga Mandes poszukuje sposobu pokazania tego, co stałe w nas i naszym otoczeniu mimo upływu czasu. Poprzez zestawienia fotografii i malarstwa, techniki malarskie oraz instalacje artystka uświadamia nam ulotność wspomnień, rozważa to jak odbieramy zmiany w wyglądzie naszym i bliskich, co rozumiemy przez słowo dom.
Nela Napiórkowska prezentując projekty modowe oraz grafiki i płaskorzeźby podnosi modę do rangi sztuki i rozważa tematykę naszej nieuwagi wobec wrażliwości i kruchości własnego serca. Wszystkie prace inspirowane są tekstem: wore my heart out on a chain around my neck, but now it’s missing, w wolnym tłumaczeniu: nosiłam serce na dłoni – nie zauważyłam, gdy zniknęło.
Aleksandra Wiśniewska zgłębia temat trawienia rzeczywistości „Digesting reality”, poprzez grę faktur i kolorów w pomysłowych tkaninach, kolażach, szkle oraz pastelach inspirowanych organicznymi kształtami. Trawienie rozumiane jest nie tylko jako proces biologiczny, ale również jako proces przyswajania idei, doświadczania emocji i wrażeń, odbierania otaczającej nas rzeczywistości.
Wszystkie prace powstały w ramach programu matury międzynarodowej (IB), który uczy głębokiego rozumienia kultury, pozwala rozwinąć się zarówno warsztatowo jak i konceptualnie, zachęca do stawiania pytań i poszukiwania nieoczywistych, pogłębionych odpowiedzi.
