Galeria na Smolnej

Odkąd pamiętam, w moim domu rodzinnym zawsze ktoś malował, rysował lub lepił z gliny. Malowali mama, babcia, brat babci i prababcia. Zawsze gdzieś leżały porozrzucane pędzle i tubki farb, o które można się było potknąć. Dorastałam ze stosem szkiców niemieszczących się w szufladach, porozstawianymi w każdym kącie płótnami i pudełkiem pasteli. W dorosłym życiu nic się nie zmieniło, bo jakżeby inaczej, malowanie to nieodzowna cząstka mnie, to poniekąd moja codzienność.

Jest to moja trzecia wystawa. Wszystkie prace powstawały głównie późnym wieczorem i w nocy, miały tam swój początek, środek lub koniec a nierzadko wszystko naraz, gdyż, jak to czasem bywa, koniec dnia jest jedyną porą, kiedy można spokojnie zająć się czymś, co się lubi. W  moim przypadku – usiąść przed płótnem i wziąć do ręki pędzel.

W mojej głowie powstały m.in. Pani Noc sięgająca po księżyc, czarne coś z lasu, przeznaczenie w maskach,  jawa i sen w odbiciach Wisły i wiele innych obrazów, które domagały się uzewnętrznienia, przetworzenia ich na coś bardziej rzeczywistego i materialnego. W taki sposób powstały wszystkie tu zebrane prace i mam nadzieję, że udało mi się uchwycić emocje, które odczuwałam, malując.

Agata Ziarek
mój adres na Istagramie:
@agataziarek7